राजस्थानी

काळा–काळा बादळा, गांवा–गांवा जाय ।खेतां–खेतां बावणी, मोर–पपैया गाय ।।मोर–पपैया गाय , पाणी ईमरत धारा ।बेतो–बेतो जाय , कहावे नंदी नारा ।के ‘वाणी’कविराज , चाल्या ओरवा वाळा ।।कोठ्यां भरदो धान, बादळा काळा–काळा ।।

रचना कार कवि अमृत’वाणी (अमृत लाल चंगेरिया )रिकॉर्ड :- 28/2/2009

आम्बा वाया मोकळा , देशी नाक्यो खाद ।पोता–पोती खावता , मने करेगा याद ।।मने करेगा याद , गजब का हा दादाजी ।ग्या बेकुंठा माय , कहे धरती माताजी ।।के ‘वाणी’ कविराज, होचजो लोग–लुगाया ।कुण–कुण करसी याद, थां कई आम्बा वाया

जाता-जाता के गया , बूडा-ठाडा लोग |कर्जो काळो नाग हे , लख उपजावे रोग ||लख उपजावे रोग , मूंगी ईंकी दवाई |आंसू केता जाय , लोग हूणे न लुगाई ||के ‘वाणी’ कविराज , मले मूंडा मचकाता|छीप-छिप काढे दांत , भायला

कवि अमृत ‘वाणी’

राम राम शिवजी जपे ,हर हर बोले राम | दुई नाम लारे जपो ,सिध्द होय सब काम || राजस्थानी राम चालीसा का दोहा अमृत ‘वाणी‘